بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های Fusarium oxysporum f.sp. melonis عامل پژمردگی طالبی و خربزه در ایران

چکیده بیماری پژمردگی فوزاریومی ناشی از قارچ Fuarium oxysporum f.sp. melonis  متداول­ترین و گسترده­ترین بیماری در طالبی و خربزه در ایران و چند کشور جهان محسوب می شود. هدف از این تحقیق بررسی تنوع ژنتیکی بیمارگر در ایران بود. در این تحقیق از ٥٠ جدایه قارچ که از مناطق عمده­ی خربزه کاری ایران جمع آوری شده بودند، استفاده شد، پس از خالص­سازی، شناسایی و آزمون بیماری­زایی، بررسی تنوع ژنتیکی انجام شد.بررسی تنوع ژنتیکی  جدایه­ها به روش rep – PCR و با پرایمرهای ERICو  BOXانجام گردید. نتایج آزمون بیماری­زائی نشان داد بین جدایه­های مناطق مختلف، از نظر درصد وقوع بیماری، شدت بیماری و شاخص­های رشدی (وزن تر ریشه و اندام­های هوایی) در سطح احتمال ١% اختلاف معنی­داری وجود دارد. بیشترین درصد وقوع بیماری در بوته های مایه زنی شده با جدایه های 605، Race1-2،606 و609مشاهده شد و بیشترین شدت بیماری توسط جدایه های607، H2، F-186-4وF-186-6 ایجاد گردید. جدایه­های F-186-1، F-66-4، F-186-4وH9  بیشترین تأثیر را بر کاهش وزن­تر ریشه و  جدایه­های F-186-6، F-66-4 و501بیشترین تأثیر را بر کاهش وزن تر اندام های هوایی داشتند. نرم­افزار NTSYS-pc جدایه­ها را در ضریب تشابه 63% به ۴ گروه A، B،C و Dتقسیم کرد. نتایج نشان داد تنوع ژنتیکی بین جدایه­های Fom در ایران بالاست. بین گروه­های بیماری­زایی و جدایی جغرافیایی جدایه­ها با گروه­های rep ارتباطی وجود ندارد.